เหตุผลที่แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ดในยุคนี้ไม่ประสบความสำเร็จเท่ากับยุคก่อน (โดยเฉพาะช่วงที่เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสันคุมทีม) มีหลายปัจจัยที่ซับซ้อน ซึ่งเกี่ยวข้องทั้งในด้านการบริหารทีม การจัดการนักเตะ และการพัฒนาทีมในระยะยาว ผมจะสรุปให้เห็นภาพชัดๆ เป็นข้อๆ ดังนี้:

1. การเปลี่ยนแปลงผู้จัดการทีมบ่อยเกินไป

หลังจากที่เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสันอำลาทีมในปี 2013 แมนยูผ่านการเปลี่ยนผู้จัดการทีมหลายครั้ง ทั้งเดวิด มอยส์, หลุยส์ ฟาน กัล, โชเซ่ มูรินโญ่ และ โอเล่ กุนนาร์ โซลชา ซึ่งทุกคนมีสไตล์การเล่นและวิธีการบริหารทีมที่แตกต่างกัน ส่งผลให้ไม่มีความต่อเนื่องในการพัฒนาและสร้างทีมระยะยาว

2. การจัดการซื้อขายนักเตะ

การเลือกซื้อขายนักเตะในยุคนี้มักถูกวิจารณ์ว่ายังไม่แม่นยำและไม่เหมาะสมกับระบบการเล่นของทีม เช่น การซื้อผู้เล่นแพงแต่ไม่สามารถใช้งานได้เต็มศักยภาพ รวมถึงการไม่สามารถดึงดูดนักเตะระดับท็อปในบางช่วง ทำให้ทีมขาดความแข็งแกร่งในตำแหน่งสำคัญๆ เช่น การขาดกองกลางตัวสร้างสรรค์เกม หรือกองหลังที่คุมแน่นได้ดี

3. โครงสร้างการบริหารภายใน

ตั้งแต่การเปลี่ยนแปลงฝ่ายบริหารในยุคของตระกูลเกลเซอร์ มีคำวิจารณ์ว่าฝ่ายบริหารของแมนยูให้ความสำคัญกับธุรกิจและผลประโยชน์เชิงการตลาดมากเกินไป จนขาดความมุ่งมั่นในการสร้างทีมฟุตบอลให้กลับมาเป็นทีมแชมป์เหมือนในอดีต การบริหารเชิงฟุตบอลและการสนับสนุนจากฝ่ายบนยังไม่ชัดเจนเท่าที่ควร

4. ความเข้มข้นของพรีเมียร์ลีกที่สูงขึ้น

ในยุคของเซอร์ อเล็กซ์ แมนยูมีคู่แข่งหลักเพียงไม่กี่ทีม เช่น อาร์เซนอลหรือเชลซี แต่ในยุคปัจจุบันมีหลายทีมที่แข็งแกร่งขึ้นมากทั้งแมนเชสเตอร์ ซิตี้, ลิเวอร์พูล และนิวคาสเซิล รวมถึงทีมเล็กๆ ที่พัฒนาขึ้นมามีมาตรฐานสูงมาก ทำให้การแข่งขันในลีกเข้มข้นและยากขึ้น

5. การขาดผู้นำในทีม

ในยุคของเซอร์ อเล็กซ์ มีนักเตะที่เป็นผู้นำในสนามและในห้องแต่งตัวอย่างชัดเจน เช่น รอย คีน, เอริค คันโตน่า, ไรอัน กิ๊กส์ และพอล สโคลส์ ซึ่งช่วยสร้างจิตวิญญาณแห่งชัยชนะให้กับทีม ในยุคปัจจุบัน นักเตะที่เป็นผู้นำที่แข็งแกร่งแบบนั้นกลับขาดหายไป ทำให้ทีมขาดความเป็นเอกภาพและความมุ่งมั่นในเกมสำคัญๆ